Η Λεβάντα είναι ένας πολυετές θάμνος της οικογένειας Lamiaceae. Πρόκειται για ένα φυτό το οποίο είναι ενδημικό στην Δυτική Μεσόγειο και κυρίως στη περιοχή των Πυρηναίων και σε βουνά της Βόρειας Ισπανίας. Η Λεβάντα ήταν γνωστή στην αρχαία Αίγυπτο και χρησιμοποιήθηκε στην αρωματοποιεία της εποχής. Στην αρχαία Ελλάδα, ο Θεόφραστος αναφέρθηκε στις θεραπευτικές ιδιότητες του αρώματος της. Ο Διοσκουρίδης στο διάσημο του σύγραμμα De Materia Medica αναφέρει πως η κατανάλωση Λεβάντας βοηθάει στην ανακούφιση από τη δυσπεψία, τους πονοκεφάλους και τον ερεθισμό του λαιμού. Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, τα αποξηραμένα άνθη Λεβάντας χρησιμοποιούνται κυρίως για τη μείωση του άγχους και της υπερέντασης. Η Λεβάντα γενικά θεωρείται πως έχει ηρεμιστικές ιδιότητες και για αυτό το λόγο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε περιπτώσεις μελαγχολίας και ήπιας κατάθλιψης. Το εκχύλισμα της θεωρείται από πολλούς βοτανοθεραπευτές κατάλληλο για την αντιμετώπιση των νευρικών πονοκεφάλων και της αϋπνίας. Ένα απλό εκχύλισμα Λεβάντας όταν χρησιμοποιηθεί σε κομπρέσα και τοποθετηθεί στο μέτωπο, θεωρείται πως βοηθάει στην ανακούφιση από τις ημικρανίες, την υπερένταση, την κούραση, και την επίδραση της έντονης κατανάλωσης αλκοόλ (hangover). Θεωρείται επίσης από κάποιους ερευνητές πως είναι υποτασική - ένα φλυτζάνι Λεβάντας πριν τον ύπνο λέγεται πως "ρίχνει" τη πίεση και μειώνει τη ταχυπαλμία κατά τη διάρκεια της νύχτας.

O Κράταιγος ανήκει σε μία μεγάλη οικογένεια θάμνων και δέντρων που ευδοκιμούν στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Χρήσιμα τμήματα του φυτού είναι τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί του. Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία τα αποξηραμένα φύλλα και άνθη του Κραταιγου (πάντα σε συνδυασμό) χρησιμοποιούνται κυρίως για την αντιμετώπιση προβλημάτων της καρδιάς και του κυκλοφορικού. Αν και πρώτος παρατήρησε την χρησιμότητα του Κραταιγου στην αντιμετώπιση καρδιακών παθήσεων ο Διοσκουρίδης, πάρα πολλές κλινικές έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνουν τις ιδιότητες του βοτάνου. Η κατανάλωση του Κραταιγου διευρύνει τόσο τη στεφανιαία όσο και τις περιφερειακές αρτηρίες με αποτέλεσμα να βελτιώνεται σημαντικά η κυκλοφορία του αίματος προς τη καρδιά. Ταυτόχρονα, οι προκυανιδίνες (Procyanidins, κυρίως catechin και epicatechin) που περιέχουν τα φύλλα του Κραταιγου επιβραδύνουν τον καρδιακό παλμό.

Η αγριάδα είναι πολυετές αυτοφυές χόρτο,με πολύ μακριές περιπλεκόμμενες ρίζες. Τα φύλλα του είναι στενά, ταινιοειδή και γλαυκοπράσινα, το ύψος του κυμαίνεται από 10 έως 50 εκ. Υπάρχουν διάφορα είδη, ανάλογα με τις περιοχές-συναντάται ακόμα και σε περιοχές με υψόμετρο τα 2000μ. Είναι από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά και συμπεριλαμβάνεται σε πολλούς συνδυασμούς για τη θεραπεία του προστάτη. Φυσικό αντιβιοτικό και από τα πιο φημισμένα διουρητικά. Είναι μαλακτικό χωρίς παρενέργειες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες και μειώνει τη χοληστερίνη του αίματος. Βοηθά ενάντια στους κολικούς του συκωτιού, στις πέτρες στη χολή, στη χρυσή και την κυτταρίτιδα. Δρα ως αντισηπτικό και αντιφλεγμονώδες σε ουρικές λοιμώξεις, όπως κυστίτιδα, ουριθρίτιδα, προστατίτιδα(σε άριστο συνδυασμό με Αχιλλαία), στον ρευματισμό και τα αρθριτικά τις ασθένειες του δέρματος και την ηπατίτιδα. Είναι ωφέλιμο για νεφρόλιθους και ψαμμίαση (άμμο στα νεφρά).

Η αχίλλεια (Achillea Millefolium), γνωστή και ως αχιλλέα η χιλιόφυλλος ή αγριαψιθιά, είναι ένα πολυετές βότανο που ανθοφορεί σε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο από τα τέλη της Άνοιξης μέχρι και της αρχές του Φθινοπώρου σε εδάφη με σχετικά μεγάλο υψόμετρο. Πρόκειται για ένα βότανο, γνωστό εδώ και αιώνες για τις αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές του ιδιότητες, οι οποίες αποδίδονται στα φλαβονοειδή, στις τανίνες και στα πτητικά έλαια που περιέχονται στα φύλλα και στα άνθη του.Αυτή η ιδιότητα μάλιστα, πάντα σε συνδυασμό και με την αναλγητική δράση του φυτού, καθιστά την αχίλλεια ιδανική σαν ένας φυσικός τρόπος ανακούφισης των συμπτωμάτων από τη δυσμηνόρροια, το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, τις κολπορραγίες και τη λευκόρροια στις γυναίκες. Μάλιστα, ο συνδυασμός των αντιφλεγμονωδών της ιδιοτήτων με τη διουρητική της δράση, φαίνεται να βοηθά ακόμη και σε περιπτώσεις λοιμώξεων του ουρογεννητικού συστήματος σε άνδρες και γυναίκες. Η αχίλλεια τέλος, είναι γνωστή για τις ισχυρές αγγειοδιασταλτικές της ιδιότητες, χάρη στις οποίες μπορεί να λειτουργήσει κατά της υπέρτασης και έναντι των θρομβώσεων.

Ο δυόσμος βγάζει βλαστούς και φύλλα πράσινα και ωοειδή. Τα άνθη του είναι μικρά ρόδινα ή μωβ ανοιχτό. Βγαίνουν πολλά μαζί στις κορυφές των βλαστών. Είναι εξαιρετικά αρωματικό φυτό. Στον δυόσμο αποδίδονται πολλές ευεργετικές ιδιότητες, όπως καταπολέμηση των πόνων του στομάχου και των κολικών του νεφρού, της ναυτίας, του λόξυγκα . Επίσης προσφέρει πολλά κατά της νευρώσεων και τις διάφορες εκδηλώσεις της: πονοκέφαλοι, αϋπνίες, σπασμοί, τρεμούλες, ημικρανίες, ταχυπαλμίες. Τονώνει τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος, του ήπατος και της χολής, βοηθά στην αποβολή των εντερικών αερίων. Χρησιμοποιείται κατά της διάρροιας, των πόνων της περιόδου και για την ανακούφιση από ρευματισμούς, σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, ουλίτιδας και φλεγμονές του ρινοφάρυγγα.