Η στέβια είναι ένα είδος φυτού με προέλευση από τη Βραζιλία και την Παραγουάη. Η στέβια περιέχει φυσικά γλυκαντικά, τους γλυκοζίτες στεβιόλης, οι οποίοι έχουν 200-300 φορές πιο γλυκιά γεύση από αυτή της ζάχαρης, χωρίς να αποδίδουν θερμίδες. Τα γλυκαντικά της στέβιας δεν περιέχουν υδατάνθρακες και δεν επηρεάζουν τη γλυκόζη του αίματος πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν από άτομα με διαβήτη.Η σχέση μας λοιπόν με τη γλυκιά γεύση έχει τις βάσεις της στο ανθρώπινο γονιδίωμα, μιας και η έμφυτη «έλξη» προς αυτή είναι καταγεγραμμένη στο ανθρώπινο DNA και αυτό αποτελεί και έναν λόγο που ορισμένοι από εμάς δυσκολεύονται να ζήσουν χωρίς αυτή. Την λύση σε τέτοιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να δώσουν οι ολιγοθερμιδικές γλυκαντικές ύλες!Προβολή

Ο Δίκταμος είναι ενδημικό φρύγανο της Κρήτης και φύεται πρακτικά σε όλα τα βουνά του νησιού κι όχι μόνο στη Δίκτη όπως το θέλει το όνομά του. Εξαπλώνεται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 1.600 μ. αποκλειστικά σε γκρεμνό και φαράγγια. Είναι ένα μικρό φυτό με μήκος 30 έως 40 εκ., πολύ δυνατής οσμής και γεύσης, τα φύλλα του είναι σχετικά μικρά αλλά παχουλά, και καλύπτονται από χνούδι, τα άνθη του έχουν βιολετί χρώμα. Το δίκταμο έχει αντισηπτική δράση, τονωτική και αντισπασμωδική. Χρησιμοποιείται για την επούλωση των τραυμάτων, ως καταπραϋντικό του πεπτικού συστήματος, καθώς και κατά της γρίπης και του κρυολογήματος. Δρα σπασμολυτικά και συμβάλει στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση των κυκλοφορικών και καρδιολογικών προβλημάτων, ανακουφίζει από πονοκεφάλους, και στομαχικές διαταραχές, πονόδοντους και αποστήματα. Ενεργεί επίσης, ως αντιδιαβητικό, εμμηναγωγό αλλά και ως αφροδισιακό.

Το κοινό φασκόμηλο (Salvia officinalis) ανήκει στην οικογένεια του δυόσμου, μαζί με τη ρίγανη, το δεντρολίβανο, το βασιλικό και το θυμάρι. Χρησιμοποιείται συχνά στη μαγειρική γιατί νοστιμίζει τα φαγητά αποτελώντας βασικό βότανο για διάφορες κουζίνες σε όλο τον κόσμο. Έχει γήινη γεύση και διατίθεται φρέσκο, αποξηραμένο και ως αιθέριο έλαιο. Ορισμένοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να προσθέσετε το φασκόμηλο στη διατροφή σας είναι οι εξής: Πασπαλίστε ως γαρνιτούρα σε σούπες. Προσθέστε ψιλοκομμένα φύλλα σε σάλτσα ντομάτας. Ως καρύκευμα στα ψητά λαχανικά. Το αποξηραμένο φασκόμηλο μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε στα κρεατικά. Χρησιμοποιείται σε μικρές ποσότητες καθώς έχει έντονο άρωμα.

Η τσουκνίδα είναι ένα αποτοξινωτικό βότανο πολύ πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, που εμφανίζει αντιασθματικές, αντιρρευματικές, στυπτικές, διουρητικές, αιμοστατικές, γαλακταγωγές, αντιυπερτασικές και αντιδιαβητικές ιδιότητες. Η σύγχρονη βοτανοθεραπεία συνιστά το αφέψημα( ρόφημα που προκύπτει από βρασμό ) των φύλλων της για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας, του ουρικού οξέους, της ουρικής αρθρίτιδας, της υπέρτασης της βρογχίτιδας, των λοιμώξεων της οροδόχου κύστης, των πετρών στα νεφρά, της βρογχίτιδας, της λαρυγγίτιδας, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της ισχιαλγίας, της τενοντίτιδας, των μυαλγιών, της ουλίτιδας, της αναιμίας, των προβλημάτων της έμμηνο ρύσης, των διογκωμένων εσωτερικών αιμορροΐδων, των προβλημάτων του προστάτη και των αλλεργιών. Επίσης φαίνεται να συμβάλει σημαντικά στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας. Έχει σημαντική δράση στην αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας, καθώς φαίνεται να εξαλείφει τα συμπτώματα της, όπως συνάχι και φτέρνισμα. Η γνωστή βοτανολόγος Μαρία Τρέμπεν το έχει χαρακτηρίσει ως το καλύτερο αποτοξινωτικό, αιμοκαθαριστικό και αιμοπαραγωγό βότανο. Παραδοσιακά εφαρμόζεται εξωτερικά για την τριχόπτωση και την απαλοιφή της λιπαρότητας και της πιτυρίδας, καθώς επίσης και του εκζέματος και των μικροτραυματισμών του δέρματος όπως κοψίματα και εκδορές.

Το θυμάρι είναι θαμνώδες αγροτικό φυτό που τρυπώνει στο έδαφος και φτάνει τα 10-40εκ. με έντονη διακλάδωση. Σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου το θυμάρι είναι γνωστό εδώ και χιλιετίες. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τις αντισηπτικές ιδιότητές του για να ταριχεύσουν τους νεκρούς. Για τους Έλληνες και τους Ρωμαίους ήταν συνδεδεμένο με τη δύναμη , το θάρρος και την ισχύ. Αναδείκνυαν τα φαγητά με το άρωμά του. Οι Βενεδικτίνοι έφεραν το φυτό στη Κεντρική Ευρώπη στις αρχές του Μεσαίωνα και έγινε γρήγορα ένα θεραπευτικό και αρωματικό φυτό που υπήρχε σε όλα τα σπίτια. Πέρα από το πικάντικο άρωμά του , τα συστατικά που δρουν στο πεπτικό σύστημα το κάνουν πολύ ενδιαφέρον. Το θυμάρι χρησιμοποιείται φρέσκο ή αποξηραμένο στα λιπαρά πιάτα γιατί ανοίγει την όρεξη και βοηθά στη πέψη. Συνδυάζεται με όλα σχεδόν τα είδη κρέατος , με το ψάρι και τις σάλτσες.

Στη μαγειρική το γλυκό άρωμα της δάφνης είναι απαραίτητο για το στιφάδο (χταπόδι, κουνέλι, λαγό), τις πατάτες γιαχνί, τα ψάρια στον φούρνο γιαχνιστά, το ζωμό κρέατος, τις μαρινάτες από κυνήγι και την φακή. Ως αφέψημα, βοηθά στην καταπολέμηση της αϋπνίας και της έντασης και σε περιπτώσεις δυσπεψίας και ανορεξίας. Ακόμα χρησιμοποιείτε για υπέροχα μαλλιά! Αν τα μαλλιά σας πέφτουν ή είναι θαμπά, ξεβγάλετε τα μετά το λούσιμο με νερό στο οποίο έχετε βράσει φύλλα δάφνης. Για να σκουρύνετέ το χρώμα τους σε περίπτωση που έχουν αρχίσει να ασπρίζουν, βράστε 150 γραμμάρια φρέσκα δαφνόφυλλα, αφήστε το μείγμα να κρυώσει και λουστείτε για 15 μέρες. Το θεραπευτικό βότανο Δάφνη βοηθάει επίσης κατά της τριχόπτωσης